Arrête ton char Langues & Cultures de l'Antiquité
SÉNÈQUE, Questions naturelles, Livre III, Préface :
AU SERVICE D’UNE GRANDE OEUVRE
Non practerit me, Lucili uirorum optime, quam magnarum retum fundamenta ponarn senex, qui mundum circuire constitui et causas secretaque eius eruere atque aliis noscenda prodere Quando tam multa consequar, tam sparsa colligam, tam occulta perspiciam ? Premit a tergo senectus et obicit annos inter uana studia consumptos. Tanto magis urgeamus et damna aetatis male exemptae labor sarciat ; nox ad diem accedat, occupationes recidantur, patrimonii longe a domino iacentis cura soluatur, sibi tutus animus uacet et ad contemplationem sui saltem in ipso fine respiciat. Faciet ac sibi instabit et cotidie breuitatem temporis metietur. Quicquid amissum est, id diligenti usu praesentis uitae recolliget ; fidelissimus est ad honesta ex paenitentia transitus. Libet igitur mihi exciamare illum poetae incliti uersum :
« Tollimus ingentes animos et maxima paruo
Tempore molimur » ?
Hoc dicerem, Si puer iuuenisque molirer, – nullum enim non tam magnis rebus tempus angustum est – ; nunc uero ad rem seriam, grauem, immensam post meridianas horas accessimus. Faciamus quod in itinere fieri solet : qui tardius exierunt, uclocitate pensant moram. Festinemus et opus nescio an superabile, magnum certe, sine aetatis excusatione tractemus. Crescit animus, quotiens coepti magnitudinem attendit et cogitat quantum proposito, non quantum sibi supersit.
Consumpsere se quidam, dum acta regum extemorum componunt quaeque passi inuicem ausique sunt populi. Quanto satius est sua mala extinguere quam aliena posteris tradere ! Quanto potius deorum opera celebrare quam Philippi aut Alexandri latrocinia ! […]
Quanto satius est quid faciendum sit quam quid factum quaerere, ac docere eos qui sua permisere fontunae nihil stabile ab illa datum esse, eius omnia aura fluere mobihus
SÉNÈQUE, Questions naturelles, Livre III, Préface.
